﴿مـیـمـونـم پـیـشـت..|𝐃𝐢𝐚𝐧﴾

سانگ چهارم آلبوم اکستاسی؛
حتی اگه بشه بد حالت، حتی اگه بشکنه بالت،
حتی اگه بارونی شه راهت، میمونم تا آخرش،
میمونم تا باور کنه هرکی نشد باورش، میمونم
تو این داستان تا چپتر آخرش، میمونم تا خط
آخری که نوشتی، به هیچکس بدت و نمیگم، میگم
هیچ جا مث کنار تو شبیه بهشت نیست، نگفتم
لیاقت نداری گفتم با من دلش نیست، ولی تو
بلد بودی بکنی منو پشیمون، بلدی کاری کنی که بگم
کاش این دل پیشت نمیموند، تو بلدی داغونم کنی،
بلدی تو بدترین لحظه آرومم کنی، بلدی همیشه اخرین
لحظه پشیمونم کنی، ولی من رفتم از وقتی چشمات رفت، رفتم از وقتی برق چشمات کم شد از وقتی بودنت
بودنم شد از وقتی بهشتت بهشتم شد، رفتم از وقتی همه جوابات نمیدونم شد، از وقتی شدی به بازی راضی، از وقتی نوشتی تکستات و بدون هیچ احساسی، از وقتی
شدم درگیر اکستاسی تو شدی راضی من موندم و قلبی که صفتش شد بی احساسی، احساسی نموند از وقتی اومد اکستاسی، دیگه خیلی وقته تو بغلت جام نی، کم گذاشتم برات چی؟ الانم شدم یه روانی که خوب نمیشه وقتی تو نباشی، یه روانی که دیگه قرصاشم واسش دوا نی تا وقتی نباشی.. .